KEŞKE
Bazen şair olmak ister insan.
Bilgi ve becerisine…
Yeteneğine bakmadan öylesine Olmak ister!
Hayata nereden ve nasil baktiğini anlatmak Hayati şairane yorumlamak Insani ve insanlari tanimlamak…
Herşeyden önce kendisini anlatmak istediğinde Anlatabilmesi için olsa gerek.
Belkide, Meramini anlatamadiği için anlatacaklari olduğu için…
Bir yüreğe dokunmak istediği içindir. Olamazmi? Olur olur…
Iste tamda bundandir belki.. Ve bunun için…
Alsa kalemini örneğin,yarali arkadaşina;masadan (ç)aldiği ekmek kirintilarini getirip gagasina tutuşturan o minicik serçenin fedakârliğini yazsa Yada,vefat etmiş sahibinin/arkadaşinin mezarini eşip,içine uzanan o köpeğin sadakatini yazsa.
Fedakârliklari adanmişliklari aşklari yazsa.
Bizim bilmediğimiz görmediğimiz yanlarini bu hayatin, Yazsa…
Cimriliklerini adaletsizliklerini…
Bu hayatin acimasizliklarini bencilliklerini…
Yalanlarini haksizliklarini yazsa bu hayatin.
Hayat devam ediyor’un,yaşamak güze’lin,ölenle ölünmez’in ne demek olduğunu uzun uzun yazsa,inandirsa avutsa…
Mesela, Yaşamanin ve ölmenin…
Dünyaya gelmenin anlamini…
Ruhu çekileni ölü,nefes alip vereni sağ olarak adlandirmanin analizini yazsa ismini koysa. Şairlere imreniyorum ben.
Arkadaşlarina birşey olmasin diye bombanin ûzerine atlayan adanmişliği çözûmlese.
“Ben hayati;uğruna ölecek kadar seviyorum” girdabini açsa anlatsa yazsa…
Kar firtinasini anlatsa.
Karda yolunu kaybetmeyi,sabaha kadar yol aldiğini zannedip,aslinda ayni yerde daireler cizip donmayi…
Tamda bu adanmişliğin analizini yapsa yazsa.
Ve bunu okadar samimiyetle yapsaki
Okurken utandirsa,yerin dibine soksa…
Şair olmali herkes,aşki yazmali…
Sevmeyi anlatmali öğretmeli yaymali.
Keşke şair olsam!
XALÉ QADIR
