Zimanê dayikê, mîna şîrê dayikê pak û şîrîn û helal e.
Li zimane xwe û nasname xwe xwedî derkevin.
21 Sibatê roja zimanê zîkmakî ya Cîhanê ye
Wek Kurden Anatolya Navîn, zimane me yê zikmakî (anadil) Kurdî, li Anadolê û li Ewrûpa di kîjan qonexê de ye û îro em li zimanê zikmakî çiqas bi xwedî derdikevin?
Li ser ve mijara pir mûhîm û girîng e çend gotin bên vegotin.
Tê de şik û guman nîne ku asîmîlasyon, rêlibergirtina ziman û astengkirina pêşveçûna nasnameyan rengekî qirkirina gelan e.
Li herêma me, li welatê me jî ev sîyaset ji bo bi cîhkirina siyaseta îmha û înkarkirinê her dem bi kar hatiye.
Bi rêya asîmîlasyonê ne tenê ziman lê di heman demê de mêjî û têgeha gelê me jî hatiye tarûmarkirin.
Peşveçûna teknolojîk, cîh û ware ku em li jîyan dikin, dez û dezgehê devlete îro hemî weke rêç û rêbazên asîmîlasyonê li hember zarokên kurd bi kar tên.
Desthilatdar baş dizanin ku ziman hate tunekirin, gel û netew jî tune dibin. Lewra gelê îro di van şert û mercên giran de pêwîst e li xwe. Li zimanê xwe, li hemî nirxên xwe yî cîvakî û neteweyî xwe xwedî derkeve.
Em wek PKAN, vê rojê li hemû kesên ku zimanê dayikê wekî şîrê diya xwe pak û helal dibînin pîroz dikin.
Ji dê û bavan daxwaza me ewe ku bi zarokên xwe re, bi kurdî biaxifin da ku nasname û zanyariya zarokan ji bo pêşerojê serkeftî be.
Her kî bi zimane xwe bipeyve ( deng bike ), çand û kultur a xwe jî diparêze. Pê re beranber nasname û şehsîyet jî çêdibin.
Ger were zanîn ku dê û bav di warê fêrkirina zimên de mamosteyên herî sereke ne !!
Ji bo jiyaneke bi rumet pêwîst e em li xwe û bi vî hawî jî li hemî dewlemendiya xwe ya çandî û cîvakî xwedî derkevin
PLATFORMA KURDÊN ANATOLIYA NAVÎN (PKAN)