Kirlenmiş bir gökyüzünde
Uçurumlara dök yüreğini
Çatlayan toprağın dilinde ağlayan bir bulutum ben
Umutları ateş altında bir özgürlük türküsü
Ve solgun mevsimlerin hüznünde
Kuşatılmış bir dil özlemidir
Kimlik kavgasında avuçlarıma dökülen dizelerim
Bir damla gözyaşında,
Kurşun izlerinde,
Düşleri çalınmış yorgun akşamlarda
Yaralı bir ağıt, bir haykırış
Sürgün acıların yitik şehrinde,
Üryan iklimlerin utanç bakışlarında,
Çığlık seslerin kanayan ağrısı düşer toprağa
Çiçekler solmuşsa açmıyorsa kuytu karanlıklarda karanfiller
Düşünce tutsak,
Gök yaralı,
Dağlar küskün
Ve hırçın denizlerin fırtınalı yağmurlarında savrulmuşsa kuşlar
Sis çökmüş,
Yıldızlar sönmüş,
Ölü gölgelerin ardında faili belirsiz bir suçsa tarih
Gülüşlerimin katili bir ülkede
Güneşsiz şafakların ihaneti altında,
Sefil yaşamların duvar diplerinde,
Topraksız,mevsimsiz
Bir şafak vakti can verir çocuklar.
Med Reşiyan
